Wat is een Monument

Monumenten laten ons zien hoe onze voorouders leefden. De overheid heeft zich tot taak gesteld dit verleden zichtbaar te houden en door te geven aan volgende generaties. Daarnaast worden monumenten vaak aantrekkelijk gevonden en dragen ze in die zin bij aan een prettige woon- of verblijfs- omgeving. Nederland kent vier soorten monumenten: rijksmonumenten, provinciale monumenten, gemeentelijke monumenten en be- schermde stadsgezichten en dorpsgezichten. Rijksmonumenten zijn door de overheid gedefinieerd als gebouwen van vijftig jaar of ouder die moeten worden beschermd om ze voor toekomstige generaties te bewaren. De drie andere typen vallen niet onder de Monumentenwet, hiervoor gelden andere eisen en regels. In het algemeen geldt voor alle monumenten dat ze van belang worden geacht vanwege hun schoonheid, betekenis voor de wetenschap of cultuurhistorische waarde.

De rijksoverheid beschermt ruim 62.000 monumenten, waarvan ruim 33.000 woonhuizen, zo’n 6500 boerde- rijen, ruim 3500 kerken, bijna 1250 molens, een kleine 1000 kastelen en landhuizen, ruim 1400 openbare ge- bouwen, 800 verdedigingswerken en 1400 archeologi- sche monumenten. Naast deze landelijke bescherming is er de Werelderf- goedlijst voor cultureel en natuurlijk erfgoed dat onver- vangbaar en uniek is en beschouwd moet worden als eigendom van de hele wereld. En sinds 2014 bestaat het Europees Erfgoedlabel voor gemeenschappelijk cultureel erfgoed dat voor alle Europeanen interessant en leerzaam is. Als een object geen nationale betekenis heeft maar wel van plaatselijk of regionaal belang is, kunnen provincie of gemeente besluiten een bijzonder pand op hun eigen monumen- tenlijst te zetten. Er zijn ongeveer 40.000 provinciale en gemeentelijke monumenten. Alleen de provincies Noord-Holland en Drenthe kennen provinciale monumenten. Gemeentes leggen hun monumentenbeleid vast in een gemeentelijke monumentenverordening. Ie monumenten.