Jan Henderik Tromp Meestersstraat
Zoon van Salco Meesters; Steenwijk 30 mei 1855 – Amsterdam 25
september 1908), industrieel, filantroop. Liet in 1899 de villa Rams
Woerthe bouwen op de voormalige Paasweide, aan de westzijde
van de stad. Heeft zich vooral ingezet voor de verbetering van het
onderwijs, de huisvesting en gezondheidszorg in Steenwijk. Met zijn
inzet en financiële bijdragen kwamen er een ambachtsschool, Rijks
HBS en pompstation voor drinkwatervoorziening. Was van 1887-
1896 lid van de gemeenteraad, van 1899-1908 voorzitter van de
Steenwijker Kamer van Koophandel en van 1904-1908 lid van
Provinciale Staten. Aan hem herinneren onder meer de Jan Hendrik
Tromp Meestersstraat (1908) en een door Willem Bogtman.
Grote of Sint Clemenskerk
Omstreeks 900 werd op deze plaats een houten kerk gebouwd, later gevolgd door verschillende Romaanse tufstenen en bak-
stenen vormen.
De oudste stukken omtrent dit bouwwerk dateren uit het jaar 1141 toen de Bisschop van Utrecht de kerk Steenwijk werd ge-
schonken aan het klooster Ruinen. Van oudsher schijnt de kerk onder bescherming van Sint Clemens te hebben gestaan.
Hij was de derde paus en leefde van 88 - 97. Deze heilige was volgens de overlevering de derde bisschop van Rome na Pete-
rus. In de tijd van de Christen vervolging werd hij op last van Keizer Trajanus aan een anker gebonden en in zee geworpen
met het kennelijke doel hem voor altijd te doen verdwijnen. Maar het lijk van de martelaar spoelde later aan op het strand,
zonder het anker. Deze geschiedenis is ongetwijfeld het motief geweest voor het ontwerp van het thans nog bestaande
stadswapen van Steenwijk. Immers hier op treft men Sint Clemens aan op het anker.
Maar na de verovering van de stad door de troepen van Prins Maurits werd hij in gericht voor de protestante eredienst.
Veel is uit de kerk helaas verdwenen, maar aantal grafzerken in de vloer zijn bewaard gebleven. Het orgel dateert uit 1860 en
is gebouwd door Petrus van Oechelen uit Haren
Deze geschiedenis is ongetwijfeld het motief geweest
voor het ontwerp van het thans nog bestaande stadswa-
pen van Steenwijk. Immers hier op treft men Sint
Clemens aan op het anker.
Ook de toren is naar hem genoemd. De Grote of Sint
Clemens kerk moet in haar begin stadium van hout zijn
geweest. Pas later is dit bouwwerk in steen verrezen.
In 1409 werd het koor gebouwd, het oudste gedeelte van
de huidige kerk. In archief stukken van de Nederlandse
Hervormde gemeente staat vermeld, dat Fredericus
Bisschop van Utrecht, op 14 november 1422 aan de
fabriek meesters van de Sint Clemens kerk vergund
heeft voor zover nodig de altaren in de kerk te verplaat-
sen.
In 1588 stortte de torenspits in een zeer zware storm
bovenop de kerk. Het stenen gewelf werd vervangen
door houten gewelf. In de beneden verdieping bevindt
zich nog een sluitsteen met een voorstelling van de heili-
ge Clemens.
Tot 1592 bleef de kerk een Rooms-katholiek met haar
altaren.
In 1974-1981 is de kerk grondig gerestaureerd.
Toen werd het tongewelf weer in al haar ere hersteld en
werden resten gevonden van de fundamenten van de
oude toren uit 1200.
De schilderingen in de kerk dateren uit 1633.
Blijkens een ingemetselde steen in de muur van het kerk-
gebouw heeft men in 1930-1932 het uitwendige van het
gebouw gerestaureerd ,onder beheer van Kerkvoogden
L. ten Wolde, president, B. Roeles, secretaris, H. Van
Drosten, J. Scholten en A.J. Aberson.
Sinds 1981 bevindt zich in het zuidkoor van de Grote Kerk
een 74 cm hoog eikenhouten beeldje van de heilige Sint
Adelbertus. Ooit, in 1570, werd dit beeld door pastoor J.
Roberink uit Steenwijk geschonken aan de eerste aarts-
bisschop van Utrecht, Frederik Schenck van Toutenburg.
Dat gebeurde dus in de tijd dat nog de naweeën gevoeld
werden van de Beeldenstorm. Mogelijk heeft pastoor
Roberink door deze schenking het beeldje voor vernieling
willen behoeden. Het is voor onbepaalde tijd in bruikleen
afgestaan door het Rijksmuseum Het Catharijne Convent in Utrecht.
De maker van het beeld is onbekend, maar wie was deze Adelbertus? Adelbertus was een uit Northumberland (Engeland)
afkomstige diaken die, samen met Willibrord, in 690 vanuit Ierland het Kanaal zou zijn overgestoken om in onze streken te
prediken en wonderen te verrichten.
Hij zou een zeer nederig persoon zijn geweest. Na zijn dood op 25 juni 740 werd hij door de dorpelingen van Egmond begra-
ven en werd er boven zijn graf een kapelletje gebouwd.
Na zijn dood gebeurden er vele wonderen, zodat er veel pelgrims naar zijn graf kwamen.
Nog altijd wordt het gebeente van Adelbertus, de schutspatroon van Egmond, vereerd in de kapel van het benedictijner kloos-
ter in Egmond-Binnen. Daar onder het altaar, ligt sinds 1984 de zorgvuldig uit minuscule brokstukjes gereconstrueerde
schedel van Adelbertus. Deze schedel, waarvan de exacte ouderdom is vastgesteld, werd toen op feestelijke wijze overge-
bracht van de Adelbertusakker naar de abdijkerk.
Adelbertus wordt in andere bronnen meestal afgebeeld als aartsdiaken met een geopend boek en een lelie in zijn hand.
Omdat hij van koninklijke afkomst zou zijn, ziet men soms aan zijn voeten een kroon en een scepter.
Het geheel werd officieel weer in gebruik genomen door Koningin Beatrix en prins Claus op 2 mei 1981,na een grondige
restauratie van 1974 - 1981.
Adres: Kerkstraat 16 8331 JC Steenwijk.
Kerkelijk bureau: 05210 513429.
Website: Protestantse Gemeente Steenwijk
![[x]](index_htm_files/close.png "Close")