Steenwiek zijn doel
Steenwijk op de kaart te zetten, want dat verdiend mien stadtien
Met zijn rijke historie
Een uitvalsbasis naar zijn schitterende omgeving, onder andere
Giethoorn en de Weerribben
Info en foto’s en kritiek zijn altijd welkom
Mail ons
Olde Steenwieker liedties
Mien toren en mien Kampe
Één van Steenwijk's grootste voor vechters van het Steenwijker dialect was wel Gerrard Buisman.
Onze Gerard is ons helaas veel te vroeg ontvallen. Hij was onze troubadour van het Steenwieker dialect.
Éen van de bekendste liedjes die hij vertolkte was wel het lied
De Steenwiekertoorn
Refrein: Steenwieker toorn, de mist van de kaampe, In 't ochtendgloorn,
de sunne as 'n laampe; Op de Steenwieker toorn
`k Heb aovral ezét'n, k'eb zo veul 'ereisd, Och ie mos'n ies weet'n woar 'k al bier hebbe 'helst, Kan aovral an maark'n da'k hier bin
geboorn, want dan mis ik de grote kaarke en de Steenwieker toom
De Onnechiesstroate, de maankt, 't diep, A'k gien Steenwieks meer proate krieg ik zeins de griep; Gien plaese op eerde kan mij
meer bekoorn, Want ik kenne de weerde van de Steenwieker toorn
Voor precies 400 jaren.
Wijze: Steenwijk, dat is een oord!
Voor precies 400 jaren
Was er angst in onze stad
Voor de Spaanse legerscharen
O, wat bange tijd was dat!
Kornput die dapp're man,
Trok op Steenwijk an.
Nauw'lijks had men iets vernomen
Van Johan z'n heldenstoet,
Of bij 't volk was weergekomen
d' Oude trouw en d' oude moed
Steenwijk bood tegenstand,
Ondanks moord en brand.
`t Volk van Steenwijk, onbezweken,
Toonde moed en trouw en kracht.
Toen de vijand was geweken
Zong men fier uit alle macht;
Steenwijk dat is een oord
Dat mijn hart bekoort
Steenwijk met z'n mooie
toren.
Wijze: Waar de blanke top der duinen.
Steenwijk met z'n mooie toren,
Met z'n wallen en z'n gracht,
Met z'n kamp, waarop het koren
Op de wand'ling tegenlacht.
In de Alleé of in het Slingerbos Bult en
Woldberg, met bos en hei en mos.
Steenwijk, kleine dapp're stad,
`k Heb U altijd lief gehad
Door vooruitgang van de tijden,
Door beschaving van de geest,
Mogen wij ons thans verblijden
In dit schoon historisch feest.
Dat ons getuigt van vrijheid en van
recht,
Niet meer door overmacht geknoeid,
geknecht.
Vrijheid sier' ons volksbestaan,
Met de oorlog is 't gedaan!
Steenwijks burgers laat U gelden,
Bij recht en rechtvaardigheid,
Laat de faám van U steeds melden,
Dat gij kwaad en onrecht mijdt.
Blijft dan maar trots op d' oude
vestingstad
Prijst gracht en toren, markt en 't
'lange-pad'
Steenwijks Dolder en 't Steenwijken
Diep,
Wat men al had of later nog schiep
Steenwijk, alleraardigst
stadje.
Wijze: Wolga lied Steenwijk, alleraardigst
stadje,
Daar waar ik geboren ben,
Waar 'k een ieder weet te wonen
En ook alle mensen ken;
Men uw oude trotse toren
Die men reeds van verre ziet,
Stadje uit mijn kinderjaren,
U vergeten kan ik niet
Op uw mooie oude wallen
Heb ik eens als kind gespeeld,
In het spel met al mijn vriendjes
Lief en leed steeds saam gedeeld.
Met uw oude diepe grachten
Waar de vreemd'ling van geniet,
Steenwijk schoon en zind'lijk stadje,
U vergeten doe ik niet
Al uw oude poorten-namen
Doen nog denken aan 't verleen,
Met uw marktplein in het midden,
Mooie huizen er omheen.
Met uw mooie Park Ramswoerthe,
Waar men herten grazen ziet,
Steenwijk, met uw grijs verleden,
U vergeten zal ik niet
Waar in lang vervlogen tijden
Van den Kornput redding bracht,
Toen de Spaanse krijgers lagen
Voor uw wallen en uw gracht,
Waar de sleutel van het Noorden,
Eens zijn rechten gelden liet,
Daar is 't waar ik ben geboren,
Steenwijk, ik vergeet U niet
Bij Doavid in d' Allee.
De Olde Geite schraapt zien keel en
spreekt zijn makkers aan:
We zullen aanstonds met het Korps
naar de Allee toe gaan;
We maken daar een nummertje,
Een nummertje of twee,
Bij Doavid, bij Doavid
Bij Doavid in d' Allee
De Bombardon de zoon van Krist,
De Fluit de Klarinet,
Die hadden voor Kerkvoorde't wist,
Zich in postuur gezet.
En daav'rend klonk hun blij gejuich,
Het donderde als de zee,
Wij goan zo geern noar Doavid,
Noar Doavid in d' Allee
Jan Bergman kik verwonderd rond,
Mist iedere partituur, de directeur die
dit bemerkt,
Kiek al onmid'lijk zuur.
Hij zegt: 'Als dit nog eens gebeurt,
Dan ga ie nooit meer mee'Noar
Doavid, noar Doavid,
Noar Doavid in d' Allee
Hij zegt: 'Mien veurroad pakpapier
Was honlangs uuteput,
An Joden sliet ik zoaterdag
Spekbookings, dardalf mud,
Ik pakte ze meziekpapier
Do mi, do sol, do ré,
Moar ik wil zo geern naar Doavid,
Noar Doavid, in d' Allee.'
Zo komt men eindelijk in d' Allee,
Applaus oh dierbr'e buit.
`t Is pauzen, schroef de toeters los
En laat de spuug d'r uit.
De potpourri van Hup Cato
Speenhof en Hasselé,
Eist nieuwe kracht bij Doavid,
Bij Doavid, in d' Allee
En in de baarm en teugen 't hek,
Was men zeer kriebelig.
De mégen neopen moar:
Skei out, As Karikveurde 't zig.
Moar in de tentles zat geen één,
Vanwege de hartree,
Bij Doavid, bij Doavid,
Bij Doavid in d' Allee
Toen Kornput kwam.
Wijze: De Gilde viert.
Toen Kornput kwam, toen werd de
Spanjaard tam.
De Spaansgezindheid sloeg er lam,
Men trok weer naar de wallen;
Men kreeg ontzag voor zijn beleid,
Zijn trouw en grote dapperheid
En deed de vijand vallen
De troepen dreef men op de vlucht,
Er klonk geen klacht meer en geen
zucht.
Er werd geen onheil meer geducht;
Steenwijk vrij, Steenwijk blij-schoon
de lucht
Van 't Spaanse juk, tot aller ongeluk
Gevoelde men de zware druk
In Oost, West, Zuid en Noorden
Voor Steenwijk klonk een wreed
bevel,
Men zit er lelijk in de knel:
`t Was schieten, branden, moorden
Maar Kornput stond voor vrijheid pal,
Versterkte poort en Steenwijks wal
En bracht de Spanjaard daar ten val.
Steenwijk vrij! klonk het blij, overal!
De vreugde klinkt, de vreugde blinkt!
Wie voelt niet dat uit 't harte dringt
Een stroom van blijde klanken!
Die suf nu maar wat henenzit
En zich niet voelt spontaan en fit
Dat zijn maar 'dorre ranken'.
Wij allen bij elkaar geschaard.
Het voetvolk en de man te paard,
Het wordt ons nu geopenbaard:
Steenwijks roem, Steenwijks bloem
bleef gespaard
Woarom mag ik niet mit
heur noar Sevene goan.
Woarom mag ik niet mit heur noar
Sevene goan.
Woarom mag ik niet mit heur noar
Sevene goan.
Woarom mag ik niet mit heur an de
deure stoan.
Woarom mag ik niet mit heur, mit
heur haantien in mien haand.
Kieken noar de enties an de waeter-
kaant.
Woarom mag ik niet mit heur noar de
sterens zien.
En een smokkien geven of een
zoeger- tien.
Woarom mag ik niet mit heur, ja
woarom mag ik niet mit heur.
`k Weet het niet, moar heur moe is 't
er niet veur